Friday 3 June 2011

exam mood...

otak sangt serabut walaupu hidup dalam keadaan konon2 cool...

at the first day i dunno what happen to me.. its that to excited or to nervous or to kelam kabut or something until i left my exam stuff... i only realize i didnt bring those kind of my weapon 15 before examination.. what a miserable day..

seriouly im really hate when the examination is held in the hall.. because  it so stressed  if you sit in the middle area, you looking at your left and right, everybody is writing or calculating.. but at the same time you donno what to write or what to do... *add math paper..happen to me..

                                                                                                                                                                                



ok.. just thinking what to do ok,.... lol...




exam week really make me sick! *sape swoh tak blaja awal.2.... 

Wednesday 27 April 2011

kenapa mesti sayang kucing?????

Im one of world cats lover. Seriously im really love this animal even thought im one of 
sinusitis a.k.a resdung sufferer.  Even some says "ko ni dah la resdung, tapi peluk-peluk kucing segala" aku akan cakap "ada aku kisah???" *how rude am i....huhu... Abaikan apa orang nak cakap. Pada aku bukan kucing punca resdung.. tapi orang yang tak pandai jaga kucing sampai banyak hama kat badan kucing tu.. 

now, wanna show off my several cats...


MYKUN. My little brother who gave the name. *tak komersial langsung. Even kucing ni memang choser gila tapi  tetap sayang sebab dia akan datang kat aku kalau aku sedih..
Mix colour ni tak ada official name. Tapi kat rumah  panggil "kucing ibu". sebab apa kucing ibu?? sebab dia asik beranak. Tapi aku kejam sikit panggil kucing GRO. *oi ayu! Kucing pon ada perasaan la!  Peduli apa aku. Kucing ni tau beranak tapi peratus yang hidup cuma 0.2 % je..
aku sies curious gila dengan kucing dua ekor ni.  Dua-dua jantan. Aku tak pernah mengalakkan industri homoseksual dalam kalangan kucing-kucing aku, tapi tak tahu la apasal kucing dua ekor ni memang pelik. kalau ada kotak kat rumah, sekor masuk, sekor lagi mesti ikut. pose kat pic bukan aku yang organise. Dorang yang posing sendiri macam tu. anyway, yang hitam tu OPEK. Kawan tersayang yang bagi nama.

MISSING CATS:


my little brother jugak yang bagi nama. Bell. Anak pertama kucing ibu aka GRO yang hidup. tapi sekarang aku tak tahu kat mana location kucing ni. missing macan tu je. Mak aku cakap maybe kena makan anjing. *mintak dijauhkan.. semoge si bell ni tengah seronok mengurat kucing betina. type yang suka ganggu ketenteraman aku online malam-malam dengan duduk kat lappy macam paris hilton bersantai kat tepi kolam renang.

GIGIRL. satu-satunya kucing yang ada ala-ala persian kat rumah aku. kucing lain semua kucing biasa je. dia sekor je yang bulu panjang sikit dari yang lain. Kucing ni mak aku report hilang 3 hari lepas. tak kan kuar rumah kalau ada apa-apa pun. Sebab tu aku pelik gila mana kucing ni dah pergi. *Gigirl balik la rumah.. Kun rindu hang! sila ignore latar yang bersepah tu.

FUTURE CAT:

anak kucing ibu yang berjaya hidup selepas si Bell. tak decide lagi nama. Both betina. Kawan tersayang nak bagi nama momo and mumu. but what the heck! tak komersial langsung!

NOW, SEBAB MNEGAPA PERLU SAYANG KUCING. 
  • Sebab nabi kita sayangkan kucing. Adik aku cerita, satu hari seekor kucing milik Rasulullah s.a.w tidur atas pakaian or jubah or kain nabi. *aku tak pasti.. nak lebih lanjut tanya adik aku. Sebab sayang sangat kat kucing tu nabi tak alihkan pun kucing tu walaupun nabi nak gunakan pakaian or jubah or kain tu. Nabi sanggup gunting pakaian or jubah or kain tu untuk pastikan tak menganggu kucing tu tidur. Tengok.. nabi pun sayang kucing. Tapi kenapalah ada spesies manusia yang "AHHHHHHHHHHHHHH" bila nampak kucing. Jerit-jerit segala macam nampak anaconda depan mata. Hm..boleh la terima kalau takut kucing sebab dulu kecik-kecik kena cakar ke abang letak kucing atas kepala ke.. tapi ni tak ada sebab musabab memang tak boleh terima langsung.

  • Kucing boleh jadi teman bila tak ada orang yang sedia jadi teman kita. Seriously, aku pernah rasa lonely gila-gila, tak tahu nak ceritakan apa yang terbuku dalam ati ni sebab rasa semua orang tak boleh dipercayai. So apa yang aku buat, aku akan cakap dengan kucing-kucing aku. Selalunya MYkun jadi mangsa. Bukan aku psiko, tapi kadang-kadang bila ada masalah memang kita terlalu pressure. Lagi pressure kalau rasa semua orang tak boleh nak dipercayai. Macam mulut longkang. Nak terbukak je menjaja cerita orang sana sini. Sampai kita nak luahkan masalah kita pada orang pun takut.. Enen cakap dengan kucing tu tak akan selesaikan masalah kita, tapi at least kita rasa lega sikit sebab masalah tu dah terluah even tempat luahkan perasaan tu cuma kucing.

friendly right this cat. sebab tu aku suka kucing.


  •  Kucing paham perasaan kita. Macam tak logik kan. *aku peduli apa. Blog aku. suka hati la nak tulis apa. Maybe kucing cuma dapat rasa perasaan kita berdasarkan naluri dorang. Macam bila aku marah, surely tak ada kucing-kucing aku yang berani nak gesel-gesel mintak extra whiskers macam selalu yang dorang buat. but bila aku sedih, mesti ada kucing-kucing aku yang datang kat aku then duduk je depan aku sambil tenung aku or jilat-jilat bulu dorang tanpa rasa bersalah. sometims so funny. sometimes so annoying. 


 So pada aku, kucing bukan binatang yang menggelikan, bukan binatang perosak, bukan binatang yang patut dibuang kat pasar bila rasa tak nak pelihara. Banyak pusat penjagaan kucing kat Malaysia ni.

Lepaskan geram:
Ni tak, bila kucing siam or parsi disayang-sayang, padahal pemalas nak mampos. Tahu duduk melingkar tapi tak reti nak tangkap tikus ke cicak ke apa ke. Pastu kalau sakit or buat medical check-up lagi mahal dari manusia punya medical check-up. Syampoo segala lagi mahal dari produk sendayu tinggi.

kucing macam ni la yang orang sayang-sayangkan.. tapi kos nak jage nak jage budak kecik sorang. tapi memang la comel kucing macam ni.

Kucing kampung yang bulu pendek-pendek, tapi cergas and tak memilih makanan tu dibuang tepi pasar or tepi rumah orang masa hantar baju nak tempah jahit. Masa buang kucing memang tak nak pandang langsung. Konon jijik gila. tapi bila pergi rumah tempat makcik buat baju tu balik tengok dah comel kiut miut kucing tu boleh pulak cakap dengan nada tak bersalah "ek eh kak.. cantiknya kucing ni.. gemok.. bagi kat kita boleh, nak bela la".. Anak si mak cik tukang jahit yang tahu kejadian sebenar dengan mulut lasernya berkata "ceh, time kotor, kurus keding macam cicak kobing kucing ni di tinggal je tepi rumah, ni orang dah melabur beli frieskies nak bagi gemok senang-senang je nak mintak.. tak cakap siapa-siapa. siapa terasa tu nasebla" laser sungguh mulut anak makcik jahit baju tu. Peduli apa aku.. (-_-)


kucing ni pada aku binatang yang universal.

ps: terima kasih kerana sudi membaca. (^_^)